təntənəli

sif. və zərf

1. Təntənə ilə keçirilən; dəbdəbəli, təmtəraqlı, əzəmətli. Təntənəli iclas. – Əqd gecəsi çox təntənəli keçmişdi. S. H..

2. Ruh yüksəkliyi ilə, təmtəraqla, təmtəraqlı surətdə. <Sürəyya:> Tanış olun, bu Mehribandır? – deyə təntənəli surətdə onu təqdim etdi. H. Seyidbəyli.